To order or not to order?
Εταιρεία με πλατφόρμα online παραγγελίας φαγητού εκτίθεται στο κοινό λόγω της απόφασης της να μετατρέψει συμβάσεις ορισμένου χρόνου, σε μοντέλο μη μισθωτης εργασίας, σε υπαλλήλους που δεν έχουν αξιολογηθεί από τους πελάτες ως οι καλύτεροι.
Τα σημεία που εστιάζω είναι τα εξης:
Ο τρόπος που παρουσιάστηκε προτογενως η απόφαση αυτή αλλά και η ανακατασκευασμενη απόφαση σε δεύτερο χρόνο, που περιείχε το δικαίωμα της επιλογής, ήταν τεράστιο λάθος.
Από την στιγμή που οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι κρίνονται ανεπαρκής από τον ίδιο κόσμο που τώρα κρίνει ανεπαρκής την επιχειρηση, θα έπρεπε απλά να μην ανανεωθούν οι συμβάσεις τους.
Κλασσικό και καθαρό καπιταλιστικο μοντέλο.
Οι νεωτεριστικες σκέψεις που τους οδήγησαν στην απόφαση αυτής της επικοινωνίας, στο τέλος της ημέρας θα οδηγούσε την επιχείρηση να συνεχιζει να προσφέρει στους πελάτες της μειωμένη ποιότητα, με χαμηλότερο κόστος. Όχι πολύ πελατοκεντρικη απόφαση.
Πάω τώρα στο θέμα το μοντέλου μη μισθωτης εργασίας.
Οι εταιρειες αυτού του τύπου, εχουν ως έσοδα περίπου 10%-15% του κόστους συναλλαγής των πελατών όταν δεν παρέχουν τους δικούς τους delivery και περίπου 25% όταν δίνουν την δικιά τους υπηρεσία delivery +1.5€ περίπου κόστος στον τελικό πελάτη.
Αν υποθέσω ότι το μέσω καλάθι είναι 10 ευρώ, η εταιρεία παίρνει 2.5€ + 1.5€ = 4€(https://www.kathimerini.gr/economy/561393664/ekriktiki-anodos-tziroy-tis-efood-en-meso-pandimias/amp/).
Από αυτά λοιπόν ο αγαπημένος delivery θα πάρει περίπου 2.5€ ανά παραγγελία.
Τα υπόλοιπα 1.5€ πάνε στην εταιρεία.
Ενας delivery στις 8 ώρες δουλειάς θα κάνει χοντρικά 16 παραδόσεις.
16x2.5€ =40€ x 25 ημέρες =1000€μικτά τον μήνα. Με ασφαλιστικές εισφορές, έξοδα μετακίνησης και φθορά θα του μείνουν τσέπη περίπου 650-700€. Σε αυτά βέβαια να προσθέσω κατά μέσω όρο 0.5€ μπουρμπουαρ αρα έχουμε και 200€ μαύρα τον μήνα αρα ο τελικός μισθός είναι περίπου 850€-900€.
Στο μοντέλο αορίστου σύμβασης θα πλήρωνε η εταιρεία τις ασφαλιστικές εισφορές και είτε έκανε 16 παραδόσεις την ημέρα, είτε έκανε 30, είτε έκανε 10 τα λεφτά θα ήταν τα ίδια.
Αυτό που δεν ξέρω αλλά υποθέτω ότι θα ήταν εις βάρος του αγαπητού delivery είναι η ανάληψη του ρίσκου της δουλειάς. Αν ένας delivery με σύμβαση αορίστου χρόνου χτυπήσει κατά την διάρκεια εργασίας τότε ειναι εργατικό ατύχημα. Αν ήταν freelancer θα έτρεχε μόνος του.
Για να κλείνουμε, νομίζω ότι έχουμε βέλτιστοποιηση κόστους για την εταιρεία με το νεο μοντέλο απέναντι στους μη παραγωγικούς, χωρίς όμως να αναδυκνειεται η επιβράβευση του παραγωγικου και χωρίς να εξασφαλίζει την minimum ποιότητα απέναντι στον πελάτη.
Οι μάρκες πλέον είναι απίστευτα εύθραυστες απέναντι στην κοινή γνώμη.
Σε ένα βράδυ μπορεί να απογειωθούν και σε ένα βράδυ μπορεί να καταρριφθουν.
Οπότε πρέπει να προσέχουν την εικόνα τους, όχι όμως πλέον με δελτία τύπου και βραβεία μεταξύ μας, αλλά με πράξεις ουσίας και δικαιοσύνης προς τους εργαζόμενους, την κοινωνία και τους πελάτες τους.
Η αδικία λοιπόν στα πρόσφατα γεγονότα είναι απέναντι στον αγαπητό delivery που δουλεύει εξαντλητικά και παραγωγικά και θα σου δώσει την παραγγελία σου με χαμόγελο και το 1 ευρώ που θα του δώσεις δεν θα του γεμίσει την τσέπη αλλά την καρδιά, γιατί εκτιμάς το γεγονός ότι είναι βασικός κρίκος της αλυσίδας ικανοποίησης της πείνας ή της δίψας σου.
Με την 'οργή' του κόσμου δεν θα κλείσουν όμως οι λύσεις, ισως μόνο οι εταιρείες.
Η ζωή πλέον απαιτεί την πλατφόρμα παραγγελίας και όχι το τηλέφωνο με τον καταλογο, (Ας θυμηθούν οι παλαιότεροι τις συνθήκες εργασίας αυτών που μοίραζαν καταλόγους) τα οποία με την σειρά τους είχαν αντικαταστήσει την επίσκεψη στο καταστημα.
Ειναι η Εξέλιξη ηλιθιε, κατά την γνωστή έκφραση. Σωστη ή λάθος δεν ξέρω αλλά είναι η εξέλιξη των πραγμάτων.
Οπως αυτή που κάνουμε με την επανάσταση του καναπέ σε Social media. Δεν μπορεί να υπάρξει ξανά πρωτομαγιά αν η δύναμη είναι ξαπλωμένη στον καναπέ με ανοιχτή την Home screen του Netflix, αλλά πλέον έτσι έχει εξελιχθεί η έκφραση της αντιδρασης.
Ας πάμε λοιπόν τώρα σε σένα, σε μένα σε όλους μας. Σταυρωνουμε λοιπόν την οποία εταιρεία επειδή επιλέγει ένα εναλλακτικό μοντέλο εργοδοσίας.
Οι προτροπές της μάζας προς την μάζα ειναι:
1) Σβήστε την εφαρμογή
2) Πάρτε τηλέφωνο το τοπικό μαγαζι
3) Πήγαινε με τα πόδια να πάρεις καφέ ή φτιάξε στο σπίτι σου
4) Οι πλατφόρμες αυτές παίρνουν προμήθεια από τα μαγαζάκια χωρίς να κάνουν τίποτα.
Πάμε να τις δούμε από την δική μου οπτική.
1) Σβήσε την εφαρμογή και παρήγγειλε από την άλλη την καλή. Λες και οι οποία άλλη τώρα ή στο μέλλον θα δίνει βασικό μισθό 3000€. Το να οδηγήσεις μια εταιρεία στον αφανισμό, αν πάρουμε την υστατη εξέλιξη σαν δεδομένο, απλά θα:
Α) Αφήσει χωρίς δουλειά 3000 εργαζόμενους.
Β) Αφήσει το κράτος χωρίς τα έσοδα από σίγουρη παρακράτηση ΦΠΑ από όλες τις συναλλαγές και παρακράτηση φόρου από την εταιρεία που είναι κερδοφόρα.
2) Το τοπικό μαγαζί που θα πάρεις τηλέφωνο, αφού συνεννοηθείς σε πολλαπλάσιο χρόνο για το τι θες, μπορεί να σου στείλει την παραγγελία σου με έναν delivery που του δίνει 3.5 ευρώ την ώρα, όχι απαραιτήτως δηλωμένο και ίσως χωρίς απόδειξη.
3) Επίσης να θυμηθώ την επόμενη φορά να στείλω ένα γράμμα στον κολλητό μου να πάμε για καφέ τον άλλο μήνα. Είναι η εξέλιξη των πραγμάτων αδελφέ!!!
4)Το τοπικό μαγαζί, αν πάω από εκεί ή πάρω τηλέφωνο θα μου κάνει έκπτωση το ποσοστό της προμήθειας που τώρα το δίνει στην πλατφόρμα?
Οπως και να το πιάσεις έχει κενά. Νομίζω πάντα θα έχει κενα. Το θέμα είναι πως τα γεμίζουμε και όχι πως φωνάζουμε για αυτα.
Εγω λοιπόν πιστεύω πως το μοντέλο του freelancer είναι πολύ καλό για τους παραγωγικούς delivery αλλά και άλλους παραγωγικούς κλάδους, ενω χρειάζεται ενίσχυση η κάλυψη της υγείας και της σωματικής τους ακεραιότητας κατά την ώρα εργασίας από την εταιρια, καθώς μιλάμε για πολύ μεγάλους κινδύνους.
Επίσης εμείς ως πελάτες θα πρέπει πάντα να σκεφτόμαστε αυτούς τους ανθρώπους που με χιόνια, βροχές, ζέστη, κρύο είναι στην πόρτα μας και να τους δίνουμε το λιγότερο ένα χαμόγελο, μέχρι ότι μπορούμε.
Δεν έχω κάνει ποτέ την δουλειά του delivery και μπορεί να αγνοώ αρκετά πράγματα που μπορεί να μου διαμόρφωναν αλλιώς την άποψη. Γράφω τα παραπάνω απλώς με ενσυναισθηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν και της εκτίμησης που εχω στο έργο τους.
